Hoe je kunstwerk ophangen ...
Hoe kun je makkelijk en veilig je kunstwerk ophangen?
Gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst! Waarschijnlijk heb je al een mooi plekje in gedachten. Denk bij het ophangen aan de punten hieronder.
Het onderhoud van een schilderij
Licht, vocht en snelle wisselingen van temperatuur kunnen het kunstwerk beschadigen.
Dus:
Een schilderij of ander kunstwerk ophangen
De beleving van de ruimte beïnvloed je door de manier waarop je je kunstwerk ophangt.
Denk bijvoorbeeld aan de volgende aspecten:
Kunstwerken ophangen is een vak apart.
Er zijn verschillende systemen op de markt.
De meest gangbare systemen zijn de cliprail en de plafondrail (voor systeemplafond). De cliprail wordt vlak tegen het plafond bevestigd. Met een klein haakje hang je een ophangkoord of staaldraad aan de rail.
Voor dergelijke ophangsystemen adviseren wij je langs te gaan bij een lijstenmaker, doe-het-zelf-winkel of via internet naar leveranciers te zoeken. Als je het makkelijk wilt houden, zorg dan voor een geboord gat met een plug en een schroefhaak (of meerdere als het gewicht van het kunstwerk dit nodig maakt)
Gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst! Waarschijnlijk heb je al een mooi plekje in gedachten. Denk bij het ophangen aan de punten hieronder.
Het onderhoud van een schilderij
Licht, vocht en snelle wisselingen van temperatuur kunnen het kunstwerk beschadigen.
Dus:
- Voorkom direct zonlicht of fluorescerend licht om verkleuring tegen te gaan.
- Zorg voor minimale schommelingen in temperatuur; hang nooit een schilderij boven de verwarming.
- Vermijd vochtige plekken, bijvoorbeeld een vochtige muur.
Een schilderij of ander kunstwerk ophangen
De beleving van de ruimte beïnvloed je door de manier waarop je je kunstwerk ophangt.
Denk bijvoorbeeld aan de volgende aspecten:
- In de regel hang je het hart van het werk op ooghoogte.
- In een relatief kleine ruimte, kan een groot kunstwerk de ruimte gevoelsmatig vergroten.
- Een aantal kleinere kunstwerken verticaal boven elkaar hangen creëert hoogte.
- Geef een groot kunstwerk de ruimte.
- Zorg bij een klein kunstwerk voor samenhang met de directe omgeving van het werk (bijvoorbeeld ten opzichte van een meubelstuk of een lamp).
- In een relatief kleine ruimte, kan een groot kunstwerk de ruimte gevoelsmatig vergroten.
- Een aantal kleinere kunstwerken verticaal boven elkaar hangen creëert hoogte.
- Geef een groot kunstwerk de ruimte.
- Zorg bij een klein kunstwerk voor samenhang met de directe omgeving van het werk (bijvoorbeeld ten opzichte van een meubelstuk of een lamp).
Kunstwerken ophangen is een vak apart.
Er zijn verschillende systemen op de markt.
De meest gangbare systemen zijn de cliprail en de plafondrail (voor systeemplafond). De cliprail wordt vlak tegen het plafond bevestigd. Met een klein haakje hang je een ophangkoord of staaldraad aan de rail.
Voor dergelijke ophangsystemen adviseren wij je langs te gaan bij een lijstenmaker, doe-het-zelf-winkel of via internet naar leveranciers te zoeken. Als je het makkelijk wilt houden, zorg dan voor een geboord gat met een plug en een schroefhaak (of meerdere als het gewicht van het kunstwerk dit nodig maakt)
Wat is olieverf ...
Olieverf is een verfsoort, een mengsel van pigment in de vorm van een zeer fijn gekleurd poeder met, als bindmiddel, een plantaardige drogende olie, meestal lijnolie.
Olieverf is vanaf de 15e eeuw een belangrijk medium in de schilderkunst. Het gebruik als huisschildersverf of in de industrie is sinds het midden van de 20e eeuw zeer sterk afgenomen.
Olieverf is een zeer veelzijdige verfsoort, waarmee zowel dekkend als transparant gewerkt kan worden. De verf kan in dunne gladde lagen worden aangebracht, maar er kunnen ook sterke effecten bereikt worden als de verf met volume wordt verwerkt, zodat de verfstreken zichtbaar blijven.
In extreme vorm wordt de impastotechniek gebruikt. Een speciaal gebruik van olieverf is het marmeren.
Olieverf is vanaf de 15e eeuw een belangrijk medium in de schilderkunst. Het gebruik als huisschildersverf of in de industrie is sinds het midden van de 20e eeuw zeer sterk afgenomen.
Olieverf is een zeer veelzijdige verfsoort, waarmee zowel dekkend als transparant gewerkt kan worden. De verf kan in dunne gladde lagen worden aangebracht, maar er kunnen ook sterke effecten bereikt worden als de verf met volume wordt verwerkt, zodat de verfstreken zichtbaar blijven.
In extreme vorm wordt de impastotechniek gebruikt. Een speciaal gebruik van olieverf is het marmeren.
Bindmiddel voor olieverf ...
Het belangrijkste bindmiddel dat in de bereiding van olieverf wordt toegepast is lijnolie. Lijnolie wordt gewonnen door het uitpersen van lijnzaad, de zaden van vlas.
De vlasplant heeft nog een tweede toepassing in de schilderkunst: de vezel is de basis van het linnen van het schildersdoek.
De droging wordt bij olieverf veroorzaakt door de oxidatie van de olie. De olie moet daartoe een hoog bestanddeel aan triglyceriden bevatten, meervoudig onverzadigde vetzuren.
Lijnolie bestaat daaruit voor zo'n 60%. Dat is een ideaal percentage voor het vormen van een harde, maar toch enigszins soepele verffilm. Er zijn sneldrogende plantaardige oliën met een hoger percentage, maar die vormen een te brosse laag; in de kunstschildertechniek worden ze niet toegepast; wel soms als beits.
Lijnolie krijgt bij het drogen een enigszins gele kleur; dit wordt veroorzaakt door de vetzuren. Voor witte of andere heel lichte kleuren zijn daarom andere oliesoorten, met een lager triglyceridegehalte, beter geschikt omdat ze minder na-gelen bij het drogen. Dit zijn de zogenaamde halfdrogende oliën met een gehalte van 40 - 60%: papaverolie, maïsolie, saffloerolie, zonnebloemolie of walnootolie.
Papaverolie en saffloerolie worden veel door de betere fabrikanten gebruikt. Deze oliën kenmerken zich door een langere droogtijd en een zwakkere verffilm; ze zijn lang niet zo sterk als lijnolie dat zelfs voor een vloerbedekking, linoleum, gebruikt wordt.
Overigens vergeelt een schilderij in het licht minder dan in het donker, en kan een vergeeld schilderij door het in het daglicht te hangen langzamerhand weer de oorspronkelijke kleur verkrijgen. (bron Wikipedia)
De vlasplant heeft nog een tweede toepassing in de schilderkunst: de vezel is de basis van het linnen van het schildersdoek.
De droging wordt bij olieverf veroorzaakt door de oxidatie van de olie. De olie moet daartoe een hoog bestanddeel aan triglyceriden bevatten, meervoudig onverzadigde vetzuren.
Lijnolie bestaat daaruit voor zo'n 60%. Dat is een ideaal percentage voor het vormen van een harde, maar toch enigszins soepele verffilm. Er zijn sneldrogende plantaardige oliën met een hoger percentage, maar die vormen een te brosse laag; in de kunstschildertechniek worden ze niet toegepast; wel soms als beits.
Lijnolie krijgt bij het drogen een enigszins gele kleur; dit wordt veroorzaakt door de vetzuren. Voor witte of andere heel lichte kleuren zijn daarom andere oliesoorten, met een lager triglyceridegehalte, beter geschikt omdat ze minder na-gelen bij het drogen. Dit zijn de zogenaamde halfdrogende oliën met een gehalte van 40 - 60%: papaverolie, maïsolie, saffloerolie, zonnebloemolie of walnootolie.
Papaverolie en saffloerolie worden veel door de betere fabrikanten gebruikt. Deze oliën kenmerken zich door een langere droogtijd en een zwakkere verffilm; ze zijn lang niet zo sterk als lijnolie dat zelfs voor een vloerbedekking, linoleum, gebruikt wordt.
Overigens vergeelt een schilderij in het licht minder dan in het donker, en kan een vergeeld schilderij door het in het daglicht te hangen langzamerhand weer de oorspronkelijke kleur verkrijgen. (bron Wikipedia)
Droging en harding ...
Nadat de olieverf op de drager is aangebracht, begint het droogproces. Het bindmiddel wordt soms eerst verdikt door verdamping van een mogelijk oplosmiddel. Het echte drogingsproces is echter een gevolg van de oxidatie van het bindmiddel, dat zich met zuurstof verbindt.
Olieverf heeft een lange droogtijd, die bij zeer dik opgebrachte verf wel een jaar kan bedragen. De droogtijd hangt af van de mate van verdunning, het type olie, de dikte van de laag, de belichting, de temperatuur, maar ook van het pigment.
In sommige kleuren olieverf zit relatief veel pigmentpoeder en weinig olie, bijvoorbeeld omdat het pigment niet zo'n sterk kleurend vermogen heeft. Deze kleuren, meestal zijn dit de aardkleurenzoals oker, sienna en omber, drogen hierdoor snel — met uitzondering van gebrande omber dat een notoir lange droogtijd heeft.
Omdat verf met deze pigmenten ook relatief goedkoop is, wordt deze veel voor deonderschildering gebruikt. Kleuren als kraplak (of alizarine) rood en karmijn drogen zeer langzaam. Sommige pigmenten, zoals kobaltblauw, versnellen het drogingsproces doordat ze als katalysator werken.
Bij de eerste fase verandert de verf in een gel. In de tweede fase begint de zogenaamde "vernetting": er ontstaan door de oxidatie moleculen, polymeren, die een hechte laag vormen. Dit is een onomkeerbaar proces: de verf kan nooit meer vloeibaar gemaakt worden in de oorspronkelijke samenstelling. Hierdoor vormt zich na een halve dag een leerachtig huidje. Dun opgebrachte verf is in een week wel droog. In een verlichte ruimte verloopt het proces iets sneller doordat het licht door de oxidatie gevormde producten vernietigt, die anders als weekmaker de droging zouden vertragen.
De lange droogtijd is de hoofdreden van de populariteit van de olieverftechniek: het grote voordeel van olieverf is dat het schilderij dagenlang bewerkt kan worden. De schilder heeft zo de tijd alle kleurovergangen exact aan zijn wensen te laten beantwoorden; vergissingen kunnen met een enkele handbeweging uitgewist worden.
Mocht men echter behoefte hebben aan een korte droogtijd, kan daartoe een droogmiddel, een zogenaamd siccatief, door de verf gemengd worden. Dit werd vroeger veel gedaan door huisschilders. Bij schilderijen heeft dit soms catastrofale gevolgen. Mondriaan gebruikte bijvoorbeeld petroleum als snel drogend oplosmiddel, waardoor zijn schilderijen veel barsten zijn gaan vertonen. Sinds de jaren zestig gaan schilders die de lange droogtijd niet prettig vinden vaak over op het gebruik van acrylverf of alkydverf. (Bron : Wikipedia)
Olieverf heeft een lange droogtijd, die bij zeer dik opgebrachte verf wel een jaar kan bedragen. De droogtijd hangt af van de mate van verdunning, het type olie, de dikte van de laag, de belichting, de temperatuur, maar ook van het pigment.
In sommige kleuren olieverf zit relatief veel pigmentpoeder en weinig olie, bijvoorbeeld omdat het pigment niet zo'n sterk kleurend vermogen heeft. Deze kleuren, meestal zijn dit de aardkleurenzoals oker, sienna en omber, drogen hierdoor snel — met uitzondering van gebrande omber dat een notoir lange droogtijd heeft.
Omdat verf met deze pigmenten ook relatief goedkoop is, wordt deze veel voor deonderschildering gebruikt. Kleuren als kraplak (of alizarine) rood en karmijn drogen zeer langzaam. Sommige pigmenten, zoals kobaltblauw, versnellen het drogingsproces doordat ze als katalysator werken.
Bij de eerste fase verandert de verf in een gel. In de tweede fase begint de zogenaamde "vernetting": er ontstaan door de oxidatie moleculen, polymeren, die een hechte laag vormen. Dit is een onomkeerbaar proces: de verf kan nooit meer vloeibaar gemaakt worden in de oorspronkelijke samenstelling. Hierdoor vormt zich na een halve dag een leerachtig huidje. Dun opgebrachte verf is in een week wel droog. In een verlichte ruimte verloopt het proces iets sneller doordat het licht door de oxidatie gevormde producten vernietigt, die anders als weekmaker de droging zouden vertragen.
De lange droogtijd is de hoofdreden van de populariteit van de olieverftechniek: het grote voordeel van olieverf is dat het schilderij dagenlang bewerkt kan worden. De schilder heeft zo de tijd alle kleurovergangen exact aan zijn wensen te laten beantwoorden; vergissingen kunnen met een enkele handbeweging uitgewist worden.
Mocht men echter behoefte hebben aan een korte droogtijd, kan daartoe een droogmiddel, een zogenaamd siccatief, door de verf gemengd worden. Dit werd vroeger veel gedaan door huisschilders. Bij schilderijen heeft dit soms catastrofale gevolgen. Mondriaan gebruikte bijvoorbeeld petroleum als snel drogend oplosmiddel, waardoor zijn schilderijen veel barsten zijn gaan vertonen. Sinds de jaren zestig gaan schilders die de lange droogtijd niet prettig vinden vaak over op het gebruik van acrylverf of alkydverf. (Bron : Wikipedia)
Schilderkunst
is de kunst van het schilderen. Hierbij wordt door een kunstschilder pigment (kleurstof) in een vloeibaar medium op een oppervlak (drager) aangebracht. Dat oppervlak is in het algemeen een op een spieraam opgespannen doek (canvas) gemaakt van linnen, ongebleekt katoen of halflinnen.
De ondergrond kan ook van hout, papier, karton, steen, metaal of kunststof gemaakt zijn.
Het fundamentele verschil tussen schilderkunst en andere tweedimensionale kunstvormen is dat schilderkunst werkt met in een vloeistof (schildermedium) opgeloste (geëmulgeerde) pigmenten. Door menging kunnen ontelbare nuances en schakeringen van kleur en intensiteit bereikt worden. De lagen kunnen dun of dik (pasteus) opgebracht worden. Schilderkunstige uitingen zijn vaak opgebouwd uit meerdere transparante lagen en contrasterende kleurvlakken, terwijl tekentechnieken en grafiek in eerste plaats met lijnen werken en meestal direct dekkend uitgevoerd worden. De grenzen zijn soms niet scherp te trekken. Bijvoorbeeld van een 'penseeltekening' is moeilijk te zeggen of het een tekening is of een schildering. (Bron Wikipedia)
De ondergrond kan ook van hout, papier, karton, steen, metaal of kunststof gemaakt zijn.
Het fundamentele verschil tussen schilderkunst en andere tweedimensionale kunstvormen is dat schilderkunst werkt met in een vloeistof (schildermedium) opgeloste (geëmulgeerde) pigmenten. Door menging kunnen ontelbare nuances en schakeringen van kleur en intensiteit bereikt worden. De lagen kunnen dun of dik (pasteus) opgebracht worden. Schilderkunstige uitingen zijn vaak opgebouwd uit meerdere transparante lagen en contrasterende kleurvlakken, terwijl tekentechnieken en grafiek in eerste plaats met lijnen werken en meestal direct dekkend uitgevoerd worden. De grenzen zijn soms niet scherp te trekken. Bijvoorbeeld van een 'penseeltekening' is moeilijk te zeggen of het een tekening is of een schildering. (Bron Wikipedia)